Σύσταση
Εκείνον που είδε πρώτη φορά τον κόσμο,
που τον δημιούργησε...
Εκείνον που συνάντησε ο Μωυσής,
που φώτισε τους Προφήτες
και στη γη κατέβηκε...
Εκείνον που έγινε ό, τι έπλασε,
αναστήθηκε,
έπαθε
και στους ουρανούς ανέβηκε...
Εκείνον που φώτισε τους Αποστόλους,
που δρόσιζε τη λάβα
και έκανε χαρά το μαρτύριο...
Λοιπόν,
Αυτόν Τον Ίδιο
“Εκείνον”, τον Θεό,
μπορώ κι εγώ, ο αμαρτωλός
Να Τον έχω Φίλο!
Σε όλα κοντά,
έτοιμο πάντα να με ακούσει
και να με δεχτεί
να ξεχάσει –την Παντογνωσία Του και -
αμέσως τα λάθη και τα πάθη μου.
Μπορώ-Εκείνος μου το χάρισε-
Να Του μιλώ, να Τον δοξάζω,
να Τον υμνώ και να Του μοιάζω.
Ανώριμη άρνηση κι απόφαση,
Πόσο μικρή, η μεγάλη μου πρόφαση
αδυναμίας; Δύναμη καν ’την Κύριε
και γνήσια κατάφαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου